ชีวิตของหนู

           เด็กชายอัครวินท์ อุปลาหรือน้องออก้าร์เป็นบุตรของคุณแม่เกษนีณ์ อยู่สบาย อายุ 33 ปี คุณแม่เป็นพนักงานบริษัทเอกชนอยู่ที่ระยอง น้องออสก้าร์เรียนอยู่ชั้น ป.2 โรงเรียนนิคมอุตสาหกรรมสร้างตนเองจังหวัดระยอง 8

            คุณแม่เล่าว่าน้องออสก้าร์คลอดที่โรงพยาบาลระยอง น้องคลอดตอนอายุครรภ์ได้ 37 สัปดาห์ น้ำหนักตัวเพียง 2,805 กรัม เมื่อคลอดออกมาคุณหมอตรวจเจอความผิดปกติ จึงแจ้งว่าจะส่งตัวน้องไปรักษาตัวต่อที่โรงพยาบาลชลบุรีเพื่อให้ไปตรวจอย่างละเอียด เนื่องจากคุณหมอและอุปกรณ์พร้อมกว่าทางโรงพยาบาล หลังจากคลอดได้ 3 วันคุณหมอได้ส่งตัวน้องไปตรวจที่โรงพยาบาลชลบุรี จึงได้ทราบว่าน้องเป็นโรคหัวใจพิการแต่กำเนิดแบบซับซ้อน ชนิดเขียว และต้องรอคิวสวนหัวใจเพื่อตรวจดูว่าน้องมีอาการอะไรบ้างเพื่อจะได้วางแผนการรักษาก่อนและหลังได้อย่างถูกต้อง ซึ่งพอได้คิว ก็พาน้องไปสวนหัวใจ แล้วคุณหมอที่โรงพยาบาลชลบุรีจึงได้ส่งตัวน้องกลับไปพักรักษาตัวต่อที่โรงพยาบาลระยอง โดยน้องใช้เวลาในการตลอดต่างๆ ทั้ง 2 โรงพยาบาลประมาณ 1 เดือน

             หลังจากนั้นเมื่อคุณหมออนุญาตให้พาน้องกลับบ้านได้ คุณแม่ก็ได้พาน้องไปตรวจติดตามอาการที่โรงพยาบาลชลบุรีอย่างต่อเนื่องมาโดยตลอด จนทางโรงพยาบาลชลบุรีส่งมารักษาตัวต่อที่โรงพยาบาลเด็ก หลังจากนั้นน้องก็ย้ายมาตรวจติดตามอาการกับทางโรงพยาบาลเด็ก ซึ่งทางโรงพยาบาลเด็กได้เอาเคสน้องเข้าประชุมกับมูลนิธิเพื่อสนับสนุนการผ่าตัดหัวใจเด็ก จึงได้ย้ายมาตรวจติดตามอาการที่โรงพยาบาลราชวิถี ตั้งแต่ปี 2561 จนน้องอายุได้ 2 ปี ถึงเกณฑ์ที่จะสามารถทำการผ่าตัดรักษาโรคหัวใจพิการแต่กำเนิดได้ คุณหมอได้ทำการผ่าตัดทำทางเดินเลือดไปปอดที่ด้านข้างซ้าย ก่อนทำการผ่าตัดนั้นคุณหมอได้คุยความเสี่ยงในการผ่าตัดให้ฟังว่า เคสของน้องมีความเสี่ยงในการผ่าตัดสูงถึง 50-50 คุฯแม่รู้สึกกังวลมา เครียด คิดไปต่างๆ นาๆ แต่ก็เชื่อมั่นในตัวคุณหมอและคิดว่าคุณหมอคงพยายามช่วยน้องอย่างเต็มที่  ผลการผ่าตัดออกมาดี น้องพักฟื้นอยูที่โรงพยาบาลไม่ถึง 7 วันก็สามารถกลับบ้านได้

            หลังการผ่าตัดคุณแม่ก็พาน้องมาตรวจติดตามอาการอย่างต่อเนื่องมาโดยตลอด จนกระทั่งปี 2567 คุณหมอได้เอาเคสน้องเข้าที่ประชุมเนื่องจากอายุและน้ำหนักน้องถึงเกณฑ์ที่จะสามารถผ่าตัดรักษาในขั้นตอนต่อไปได้แล้ว และคุณหมอชูศักดิ์ได้ทำการผ่าตัดให้น้องในวันที่ 24 มกราคม 2568 ครั้งนี้คุณหมอแจ้งว่าความเสี่ยงคือ 10 % แต่คุณแม่ก็ยังกังวลอยู่ดี แต่ในที่สุดผลการผ่าตัดออกมาดี น้องพักอยู่ห้อง ICU เพียง 2 วันก็ได้ย้ายออกมาอยู่ที่วอร์ดแล้วก็สามารถกลับบ้านได้ คุณแม่รู้สึกโล่งใจและดีใจมากๆ ที่น้องมีโอกาสที่น้องจะหายและสามารถใช้ชีวิตได้เหมือนเด็กคนอื่นๆ ต่อไป